‘Getreinde Wanhoop’ toerde in 2002 met de steun van het In Flanders’ Fieldsmuseum en van Pax Christi als theaterstuk door Vlaanderen. De romanversie verscheen bij uitgeverij Houtekiet in 2003 en werd in 2008 opnieuw uitgegeven door uitgeverij Abimo. Het verhaal steunt op de historische deportatie van vrouwelijke verzetsstrijders naar het uitroeiingkamp Ravenbrück in 1944. Eva Bauwens (13) en Ilse Verdonck (14), allebei actief betrokken bij het verzet, worden door de Gestapo opgepakt en op een goederentrein naar Duitsland gezet. Op de trein ontmoeten ze Denise Wachter, een oudere, door het lot getekende boerin die de meisjes onder haar bescherming neemt. Tijdens de gruwelijke reis vernemen we de voorgeschiedenis van elk van de drie, maar het is vooral Eva Bauwens die op de voorgrond treedt. We kijken door haar ogen naar de mensonterende taferelen in de wagon, de wanhoop van de moeders met huilende baby’s, hulpeloze, uitgeteerde en oude vrouwen die zonder mededogen achtergelaten worden, het gevecht om een kruimel brood en de onmenselijke behandeling van de Duitse soldaten. Bertold Kaiser, die Vlaamse roots heeft, vertoont nog enig mededogen. De tweestrijd tussen zijn geweten en zijn plicht als soldaat biedt de lezer een kans tot kritisch denken. Het verhaal begint met een vrij nuchtere voorstelling van de feiten, maar gaandeweg dringt de lezer dieper in de gevoelens van Eva Bauwens door. Haar geloof en moed verglijden in cynisme en wanhoop. Ook de bemoedigende woorden en de relativerende humor van haar vriendin Ilse kunnen haar slechts weinig helpen. Een laatste wanhoopsdaad eindigt in de dood. Door hun intense inleving en de visuele voorstelling van de dagelijkse ellende van de meisjes, slaagden de auteurs erin om de lezer te ontroeren en te verbijsteren. Deze korte roman kreeg terecht een tweede druk.

Jet Marchau – http://www.deleeswelp.be – http://www.deleeswelp.be – 31 december 2008